
Nederlands onderaan
We have now been living in the North of Portugal for over a year and a half. I can tell you it has been a pretty intense time. A lot of letting go, a lot of re-learning and everything in between. On home, work, family, friendships, relationship areas and even recently with one of our dogs Skye. A complete landslide, that's what it feels like! If I told you, you would hardly be able to believe it. An intense rollercoaster, but so incredibly valuable. I really would do it all over again. I mean that sincerely. Slow down, slow down and slow down some more, that was THE theme this time. By now I have arrived at slowing down 4.0 (or something like that). Constantly bringing myself back to the here and now and leaving everything around me/us for what it was.
Sufala Soulwork therefore sometimes had my full attention for a while for these reasons, but often not at all. It simply wasn't possible. I really wanted it to be, because I had obviously thought of everything, hahaha. Then I was whistled back, and not just once or twice. No, it took a bit more than that. There was just a lot I couldn't do. At least I couldn't see it yet! That was not the intention, I finally understood, because first of all, I was allowed to take my time to land, explore etc. Getting to know the country, the people, the customs. Our own country too, with all that greenery and (fruit) trees. Getting used to the peace and quiet and nature. Yes, I really had to get used to that. I immediately loved living here, though. Absolutely no regrets at all!
Still, after a few weeks your system does start to notice that it is not a holiday and that you are not going ‘back’. That's when it really starts. That's when learning to live in and with nature and peace starts. Before this, we lived in a busy and in recent years fast-growing village in the Randstad, behind our house a large wide school with the noise of playing and (regularly screaming) children all day long, lots of car traffic around the house. There was just a lot of noise, always movement, so the contrast with where we live now is then quite big. Here it is quiet with mainly bird, bee and cricket sounds, and the occasional car. Oh yes, there are brushcutters and tractors, but strangely enough that doesn't bother me. Probably because there is no stress here. Besides, from our house we looked pretty much only at stone and concrete and here everything is green.
By now, we have largely found our way and I have gained some very wise and intense lessons for myself. Before we made this choice, we obviously knew it would have a big impact on a lot of things in our lives. You just can't really know it, you have to experience it! Literally bare your bottom and dive in.
So now that I have landed a bit here and come back a bit closer to myself, inspiration and energy are also cautiously re-emerging. Above all, a bit of courage and bravery are also cautiously showing themselves now. Becoming visible. It feels good now. Exciting, but really good! I say closer to myself and by that I really mean closer to myself. Before we took this step, I had worked intensively on myself for a few years, a lot of shadowing and inner child work together with training. That also worked through quite a bit. So I can say that I came out of it very different from the way I went in. Never finished though hahaha, but I am very happy with who I am at this moment and where we are now. I also feel I am now really ready to start making myself visible step by step. I'm incredibly looking forward to it, even though I still have a long way to go before I know exactly what is going to unfold. These days I am sailing by feeling, following my heart. I can no longer do otherwise. If I don't listen to it, the Flow stops immediately.
In the past year there have been beautiful developments in the field of work with my Energy Card Readings, these words best approximate what it means. Although I have been working with cards for a number of years, it has unfolded into something very unique in this way since mid-2023. It's something so magical and attuned in the moment that it really can't be described. That's fine, because it is frequency work. It finds its way and the people who need it find me. A kind of direction pointer, a postman of the universe. Many lightworkers are brought on my path. Make no mistake, they are not just sweet, gentle messages. In fact, it is often clear and bright language and sometimes repetitive for when they really want to make it clear to you that it is time. I convey it and then release it.
In addition, Soul Coaching is also unfolding more and more. I love my work so intensely. Working intuitively with a treasure chest full of personal experiences and everything else I have learned fits me like a glove. When I am in the moment and tune in, exactly what is needed becomes clear. Until now, I did almost all of this online, which works very well. I found it exciting in the beginning, but it soon became clear that this work can very well be done remotely up to a certain level and intensity.
In the meantime, there have been several visits here and we discovered that beautiful moments and healings arise spontaneously. By just being here in the quiet and in this place. Being open to what wants to show itself in the moment when it presents itself out of seemingly nowhere and a beautiful healing field simply emerges. Triggering too, as we have experienced. We are so intensely grateful for this beautiful place and also for our own courage to jump into the deep end.
There have also been some people for a Breath Journey and recently someone for a Soul Coaching Intensive. A kind of Pilot this became. I wrote a Blog about how this week went and what it brought, if you like to read it. This was one of the ideas what had been on my mind for a long time and which unfolded at the right time with someone who really needed it too. A truly beautiful, moving and very intensive week. The field that emerges when you go into the depths intensively is so special. Soon we will organise this Soul Coaching Intensive here and you are very welcome individually or as a duo. Three to a maximum of four times a year we are going to organise this. A retreat in a fairly informal atmosphere. We are looking forward to it immensely and it feels like a fine and gentle start. I will keep you posted.
Furthermore, there are plans and inspiration to organise a first small-scale retreat with us next year. Exciting! Super fun too!
I am currently creating a newsletter to keep you informed. If you wish, of course. At the moment, I can still be found on FB and Instagram. I do have a love-hate relationship with them by now when it comes to sharing work-related stuff. So I don't know yet if I want to give my energy to that any longer.
Partly because I was off for almost the entire first six months of this year, the vegetable garden also got off to a late start. By now, it is really starting to take shape again and it makes me so immensely happy. I did start earlier this year, together with a friend. Then everything collapsed and I just couldn't find the energy for it anymore. It's also okay, I sometimes forget that this is all new for us. That we don't have to get it all right right away. The perfectionist in me would love this, but thankfully it doesn't have to be. I am allowed to take time for this. When we came to live here, I told Marco we would need about five years to get it into flow. I had that feeling then and still do. I just forget it sometimes.
Last year, for instance, I started in the gym full of good spirit. That then took three months. I had terribly underestimated this too. I have since started that again, too. My body is pretty much begging me for training. Yes, I know I exercise in the garden and that I can also go for lovely walks and so on, but I really mean strength training. That is so valuable and beneficial for my body. I was a bit embarrassed to go back again, but the sweethearts here at the gym welcomed me back with open arms saying ‘No Problem, you just temporarily lacked motivation’.
So as you can read, a huge amount has happened and then you only know a quarter. No need to know more. In any case, I thought it would be nice to post again. Chances are that this will become more regular now, there is reason to, because things are starting to flow.
It has become quite a story again. If you made it this far, thank you for reading it!
Lots of love
Natasja






Inmiddels wonen we nu ruim anderhalf jaar in het Noorden van Portugal. Ik kan je vertellen dat het een behoorlijk intensieve tijd is geweest. Veel loslaten, veel opnieuw leren en alles daar tussenin. Op thuis, werk, familie, vriendschappen, relatie gebieden en zelfs onlangs nog met één van onze honden Skye. Een complete aardverschuiving, zo voelt het! Als ik het je zou vertellen, zou je het haast niet kunnen geloven. Een heftige rollercoaster dus, maar wel zo enorm waardevol. Ik zou het echt zo weer overdoen. Dat meen ik oprecht. Vertragen, vertragen en nog meer vertragen, dat was wel HET thema deze tijd. Inmiddels ben ik wel beland in vertragen 4.0 (of zoiets). Mezelf steeds weer terug brengen naar het hier en nu en alles om mij / ons heen laten voor wat het was.
Sufala Soulwork had om deze redenen dan soms ook wel even mijn volledige aandacht, maar vaak ook helemaal niet. Het was simpelweg gewoon niet mogelijk. Dat wilde ik wel heel graag, want ik had natuurlijk al van alles bedacht, hahaha. Werd ik me daar toch even terug gefloten, en niet 1 of 2 keer. Nee, daar was wel wat meer voor nodig. Er was gewoon ook nog veel niet mogelijk. Ik kon het in ieder geval nog niet zien! Dat was ook niet de bedoeling heb ik uiteindelijk begrepen, want ik mocht eerst vooral even de tijd nemen om te landen, te verkennen etc. Het land leren kennen, de mensen, de gewoonten. Ons eigen land ook met alles wat er op staat aan groen en (fruit)bomen. Het wennen aan de rust en de natuur. Ja, daar moest ik echt aan wennen. Ik vond het direct heerlijk hoor om hier te wonen. Absoluut geen moment spijt gehad!
Toch, na een paar weken gaat je systeem wel opmerken dat het geen vakantie is en dat je niet meer "terug" gaat. Dan begint het pas echt. Dan begint het leren leven in en met de natuur en de rust. Hiervoor woonden wij in een druk en de laatste jaren snel groeiend dorp in de Randstad, achter ons huis een grote brede school met de hele dag door het geluid van spelende en (regelmatig ook gillende) kinderen, heel veel autoverkeer om het huis. Er was gewoon heel veel geluid, altijd wel beweging, dus het contrast met waar we nu wonen is dan best heel groot. Hier is het stil met voornamelijk vogel- bijen-, en krekelgeluiden. heel af en toe een auto. Oh ja, wel bosmaaiers en trekkers, maar gek genoeg stoort me dat niet. Waarschijnlijk omdat er geen stress bij zit hier. Daarnaast keken we vanuit ons huis vrijwel alleen naar steen en beton en hier is alles groen.
Inmiddels hebben we voor een groot deel onze weg gevonden en ben ik zelf ook een paar hele wijze en intense lessen voor mijzelf rijker. Voor dat we deze keuze maakten wisten we uiteraard wel dat dit een grote impact zou hebben op van alles in ons leven. Je kunt het alleen niet echt weten, je moet het ervaren! Letterlijk met de billen bloot en duiken.
Nu ik dus een beetje ben geland hier en weer wat dichter bij mijzelf ben gekomen, komt de inspiratie en energie ook weer voorzichtig te voorschijn. Vooral ook een beetje moed en dapperheid laten zich nu voorzichtig zien. Zichtbaar worden. Het voelt goed nu. Spannend, maar wel echt goed! Ik zeg dichter bij mijzelf en daarmee bedoel ik ook echt dichter bij mijzelf. Voordat we deze stap maakten had ik een paar jaar intensief aan mezelf gewerkt, veel schaduw en innerlijk kindwerk samen met opleidingen. Ook dat heeft flink doorgewerkt. Dus ik kan wel zeggen dat ik er heel anders ben uitgekomen als dat ik er in ging. Nooit klaar hoor hahaha, maar ik ben wel heel blij met wie ik ben op dit moment en waar we zijn nu. Ik voel me nu ook echt zover mezelf stap voor stap zichtbaar te gaan maken. Ik heb er ongelooflijk veel zin in, ondanks dat ik nog lang niet weet wat er zich allemaal precies gaat ontvouwen. Ik vaar tegenwoordig op gevoel, het volgen van mijn hart. Ik kan ook niet anders meer. Als ik daar niet naar luister, stopt de Flow direct.
Het afgelopen jaar hebben er op werkgebied wel mooie ontwikkelingen plaatsgevonden met mijn Energy Card Readingen, deze woorden benaderen het beste wat het ongeveer inhoudt. Hoewel ik al een aantal jaar werk met kaarten heeft het zich sinds half 2023 op deze manier ontvouwen tot iets heel eigens. Het is zoiets magisch en afgestemd in het moment dat het eigenlijk niet te omschrijven valt. Dat is prima, want het is frequentie werk. Het vindt haar weg en de mensen die het nodig hebben vinden mij. Een soort richting aanwijzer, een postbode van het universum. Veel lichtwerkers worden er op mijn pad gebracht. Vergis je niet hoor, het zijn niet alleen maar lieve, zachte berichten. Het is zelfs vaak duidelijke en heldere taal en soms ook nog herhalend voor als ze je echt duidelijk willen maken dat het tijd is. Ik breng het over en vervolgens laat ik het weer los.
Daarnaast is ook Soul Coaching zich steeds meer aan het ontvouwen. Ik hou zo intens van mijn werk. Intuïtief werken met een schatkist vol aan persoonlijke ervaringen en alles wat ik verder nog geleerd heb past me als een handschoen. Wanneer ik in het moment ben en mij afstem wordt er precies helder wat er nodig is. Dit deed ik tot nu toe vrijwel allemaal online, wat heel goed werkt. Ik vond het spannend in het begin, maar al snel werd het helder dat dit werk heel goed ook op afstand kan tot een bepaalde hoogte en intensiteit.
In de tussentijd zijn er al verschillende bezoeken geweest hier en ontdekten we dat er spontaan prachtige momenten en helingen ontstaan. Door gewoon hier te zijn in de rust en op deze plek. Open staan voor wat zich wil laten zien in het moment wanneer het zich zomaar uit het ogenschijnlijke niets aandient en er ontstaat gewoon een prachtig helend veld. Triggerend ook, dat hebben we ook mogen ervaren. We zijn ook zo intens dankbaar voor deze prachtige plek en ook voor onze eigen moed om het diepe in te springen.
Er zijn ook wat mensen geweest voor een Ademreis en onlangs ook iemand voor een Soul Coaching Intensive. Een soort Pilot werd dit. Ik heb er een Blog over geschreven hoe deze week is verlopen en wat het heeft gebracht, als je het leuk vind om te lezen. Dit was één van de ideeën wat ik al langere tijd in mijn gedachten had en wat zich op het juiste moment heeft ontvouwen met iemand die het ook echt heel hard nodig had. Een werkelijk prachtige, ontroerende en heel intensieve week. Het veld die ontstaat als je intensief de verdieping ingaat is zo bijzonder. Binnenkort gaan we deze Soul Coaching Intensive hier organiseren en ben je individueel of als duo van harte welkom. Drie tot maximaal vier keer per jaar gaan we dit organiseren. Een retreat in een vrij informele sfeer. We kijken er enorm naar uit en het voelt als een fijne en zachte start. Ik hou jullie op de hoogte.
Verder zijn er plannen en inspiratie om volgend jaar een eerste kleinschalig retreat te organiseren bij ons. Spannend! Superleuk ook!
Ik ben op dit moment een nieuwsbrief aan het maken waarmee ik je op de hoogte kan houden. Als je dit wenst uiteraard. Op dit moment ben ik nog wel te vinden op FB en Instagram. Ik heb er inmiddels wel een haat liefde verhouding mee als het gaat om het delen van werk gerelateerde zaken. Dus ik weet nog niet of ik daar nog langer mijn energie aan wil geven.
Mede door dat ik bijna het hele eerste half jaar van dit jaar eraf lag, is de moestuin ook pas laat op gang gekomen. Inmiddels begint het weer echt vorm te krijgen en wordt ik er ook weer zo enorm blij van. Ik was wel al eerder begonnen eerder dit jaar, samen met een vriendin. Daarna stortte alles even helemaal in en kon ik de energie er gewoon niet meer voor vinden. Het is ook oké, ik vergeet wel eens dat dit allemaal nieuw is voor ons. Dat we het niet allemaal goed hoeven te doen meteen. De perfectioniste in mij zou dit wel graag willen, maar het hoeft gelukkig niet. Ik mag hier tijd voor nemen. Toen we hier kwamen wonen zei ik nog tegen Marco, we gaan z'on vijf jaar nodig hebben om het in flow te krijgen. Dat gevoel had ik toen en nog steeds. Ik vergeet het alleen af en toe.
Zo was ik vorig jaar begonnen in de Sportschool vol goede moed. Dat heeft toen drie maanden geduurd. Ook dit had ik vreselijk onderschat. Inmiddels ben ik ook daar weer mee begonnen. Mijn lijf smeekt mij zo ongeveer om training. Ja, ik weet dat ik beweeg in de tuin en dat ik ook heerlijk kan wandelen en zo, maar ik bedoel echt krachttraining. Dat is zo waardevol en heilzaam voor mijn lijf. Ik schaamde me wel een beetje om weer terug te gaan, maar de lieverds hier bij de sportschool hebben mij weer met open armen ontvangen met de woorden "Geen Probleem, je had gewoon tijdelijk gebrek aan motivatie".
Dus zoals je kunt lezen is er enorm veel gebeurd en dan weet je nog maar een kwart. Meer hoeft ook niet. Het leek mij in ieder geval fijn om weer eens wat te laten horen. De kans is groot dat dit nu wel wat regelmatiger gaat worden, daar is nu ook reden toe, want er begint het een en ander te stromen.
Het is weer een heel verhaal geworden. Als je tot hier bent gekomen, dankjewel voor het lezen!
Heel veel liefs
Natasja
Reactie plaatsen
Reacties
Supper trots op jou .
En wat een andere vrouw ben je geworden .
Heerlijk dat je de kans heb gekregen ,en die ook genomen hebt.
Liefs vanuit Sassenheim
Zo mooi en vredig daar bij jullie in Noord Portugal....ik mis de rust, het fluiten van de vogeltjes en de mooie natuur ook echt heel erg!!
Ik raad het dan ook zeker andere aan om bij jou een reading, soulcoaching of ademreis te mogen ervaren💖..."zucht"....wat een mooie foto's, zeker die van Skye en Sandy
Wat superfijn om van jouzelf lezen. Meestal neem ik daar de tijd niet voor, maar heel mooi om hierdoor even een kijkje in jouw/jullie leven te hebben. Ik weet wat een megaprocessen jij tijdens de opleidingen hebt gehad en dapper hebt doorstaan en zo mooi te lezen hoe jij op je plek bent én meer en meer in je kracht staat. Trots op jou! Lijkt mij fijn jullie daar eens te ontmoeten weer. Liefs!