Verslavingen........zucht. Daar ben ik echt heel gevoelig voor. Medicatie, drank, eten, etc. Het voortdurend vullen van een groot gat.
Door veel innerlijk werk de laatste jaren steeds meer bewustzijn hierop. Het meeste heb ik inmiddels losgelaten, al moet ik hier me altijd bewust van blijven. Dat is hoe het werkt met verslavingen.
Toch is er één aan mijn aandacht ontglipt. De moeilijkste ook wel, omdat je toch iedere dag moet eten. Ik ben me twee dagen geleden ineens heel bewust geworden dat ik mij weer helemaal heb laten gaan aan de verslaving van suiker en koolhydraten. Hoe heeft dat nou zo kunnen gebeuren ?
Al jaren weet ik dat ik suiker/koolhydraten verslaving heb. Een "suikerjunk". Klink heftig misschien, maar het is belangrijk te realiseren dat het heftig is! Samen met een diëtiste heb ik dit jaren geleden al eens uitgedokterd. Zo heb ik daarna een aantal jaren koolhydraatarm gegeten. Fantastisch. Mijn maagzuur verscheen als sneeuw voor de zon, waardoor ik mijn tabletten die ik hiervoor nam direct weg kon doen. Ook mijn vet verdween wat met ruim 80 kilo toen heel welkom was. Mijn vermoeidheid verdween, ik voelde me fit en energiek en de brainfog was helemaal weg.
Ik at koolhydraatarm, wat inhoudt dat je niet boven een aantal koolhydraten per maaltijd mag komen. Dus eiwitten, goede vetten en alleen koolhydraten uit groenten waarbij je ook onderscheidmaakt in groenten, omdat ze onderling in hoogte van koolhydraten verschillen. In het begin is dit moeilijk, maar als je je op een gegeven moment zo gezond voelt, dan verdwijnt dat. Je voelt je zo goed, dat je het daarvoor doet.
Na een aantal jaar ben ik langzaam weer wat koolhydraten gaan toevoegen om te kijken waar de grens lag voor mij en ik vermoedt nu dat het daar al mis is gegaan. Dit ging alleen zo geleidelijk dat ik het niet in de gaten heb gehad. Voor mij werkt het net als met alcohol en andere verslavingen. Ik mag het gewoon niet meer nemen. Het lichaam vergeet dit namelijk niet. Het moment dat je het weer tot je neemt, wordt dit slapende monster direct wakker.
Dus wat is er gebeurd? In de afgelopen jaren waar ik structureel meer koolhydraten heb genomen als mijn lichaam kan verwerken kwam ik langzaam weer aan, kreeg pijnklachten aan gewrichten, vermoeidheid, brainfog etc. Ik had het gewoon niet in de gaten. Afgelopen Juni ging ik hier naar de sportschool en heb daar ook een gesprek gehad met de voedingsdeskundige. Na een meting bleek dat ik teveel vet rond mijn organen had. Ik schrok daarvan en liet haar mij een richtlijn voorschrijven wat ik moest gaan eten. Ik dacht, laat ik het proberen. Misschien had ik het mis de afgelopen jaren. Zeker nadat ik dus al een hele tijd weer aan het kwakkelen was, aangekomen was en dan nu ook dit hogere vetgehalte rond mijn organen.
Je raadt het al....terug hoger in koolhydraten. Yoghurt, veel fruit, aardappels, pasta, rijst etc. Sinds een paar maanden ben ik weer echt heel moe, ik ben aangekomen en heb weer behoorlijk wat pijntjes ondanks dat ik sport 3 keer week. Naast de koolhydraten en suikers at ik nu dus ook weer voeding waarvan ik weet dat ik allergisch / intolerant voor ben. Ik was gewoon enorm gaan twijfelen aan mezelf en wat ik weet. Mijn kracht letterlijk uit handen gegeven. Op andere vlakken gebeuren er ook mooie dingen en dat maakte het nog moeilijker om het te zien.
Twee dagen geleden zag ik een video van Lars en Tobias Faber. Lars heeft voor zichzelf veel onderzoek gedaan omdat hij met heftige klachten had en verslavingen. Klachten en verslavingen waar ik mij tot een bepaalde hoogte in herken. Hij benoemde een aantal klachten van zichzelf en vooral over de enorme vermoeidheid waardoor het voor mij weer volledig helder was ineens. Ik zag precies wat er was gebeurd en dus ook precies wat ik te doen heb nu. EEN MEGA WAKE UP CALL. Mooi was ook dat mijn lichaam tijdens het luisteren ook met een soort blij gevoel reageerde en dat voel ik nog steeds. Sterker nog het groeit en wordt steeds sterker. Blijdschap is de juiste richting op voor mij volgens mijn Human Design weet ik sinds een tijdje.
Dit is dus wel precies hoe het werkt met verslavingen.
Ik weet dat veel mensen het woord verslavingen lastig vinden. Persoonlijk vind ik dit het allerbeste woord voor mij wat er is. Het laat mij de ernstigheid ervan zien. Ik kan alleen maar uit eigen ervaring spreken. Voor mij zijn suikers en koolhydraten gewoon echt slecht en uiteindelijk ook gevaarlijk.
Ik ga dus terug naar koolhydraatarm!
Het moeilijkste stuk hierin vind ik eigenlijk vooral de mensen om mij heen. Vooral omdat ik het heel vermoeiend vind. Als je dit niet herkent of begrijpt zie je de ernst er niet van in. Daarnaast zegt dit naar mijn mening ook vaak wat over hun eigen gedrag. We spiegelen elkaar. De kunst is om in de spiegel te willen kijken. We are all walking each other home!
Ik weet dat ik opmerkingen kan verwachten als " een beetje is toch niet erg?" of "het leven moet wel een leuk blijven toch!" Ja, een beetje is voor mij wel erg en voor mij is het leven juist leuk als ik goed voor mijzelf zorg en gezond ben. Lastig punt dit voor mij. Ik krijg dan de neiging om anderen uit de weg te gaan. We gaan het zien. Ik weet in ieder geval weer waar ik sta en wat ik wil.
Liefs Natasja